Yosemite

Deze keer geen berichtje van Marrit zelf, maar van een van haar reisgenoten, de moeder van Marrit.

Na de warme droge en verlaten woestijn, was het nu tijd voor een geheel ander natuurgebied ten noorden van Death Valley: National Park Yosemite, het 3de grootste natuurpark van Amerika. Het worden weer 3 dagen met verrassende, verschillende en mooie indrukken!

Het zou een lange reis worden (want hier ligt alles helaas niet om de hoek) dus we zijn vroeg aangereden. Het eerste gedeelte van de reis gaat nog door Death Valley. We zien nu weer een geheel ander stuk, met andere rotsformaties, andere begroeiing en andere vergezichten.

We hebben een route uitgestippeld op het internet en zouden dan dwars door Yosemite naar Mariposa rijden, waar we een motel geboekt hebben. Dat is het plan, maar….. de route die we gepland hebben blijkt niet te kunnen en helaas komen we daar pas achter als we al te ver zijn om nog om te draaien. Om bij ons motel te komen, en om Yosemite te bereiken, moeten we door een van de passen die ons dwars over de berg van de ene kant naar de andere kant brengt. Maar vanwege het vroege jaargetijde en vanwege het weer zijn 3 van de 4 passen nog gesloten. Dit betekent voor ons 6 uur omrijden, boven om Yosemite heen, niet zo leuk, maar het is niet anders.

We bellen ons motel van die nacht af, want dat gaan we niet meer halen, we drinken nog een lekkere kop chocomel met een koek, en dan gaan we rijden. De reis gaat goed en de weg is mooi. We rijden de bergen in en komen zowaar plekken tegen waar sneeuw ligt. We zijn hier enthousiast over en maken nog wat foto’s in de sneeuw, leuk voor het album straks.

Dan rijden we op highway 88 en komen boven de 6000 feet. Het begint lichtjes te sneeuwen en naarmate we stijgen, sneeuwt het meer en harder. Wat eerst leuk leek als een beetje sneeuw, veranderde als snel in een soort sneeuwstorm. Boven de 7000 feet is er zelfs bijna geen zicht meer en is het spoor voor ons al helemaal weg, zodat we als eerste in de kersverse sneeuw rijden. Het is verschrikkelijk mooi maar ook verschrikkelijk vermoeiend, zeker nu het donker begint te worden.
Gelukkig dalen we weldra en laten we de sneeuw helemaal achter ons.

Uiteindelijk komen we aan in het 1e dorpje, Jackson. We boeken ons in bij de eerste de beste lodge die we tegenkomen en het is een goede zet. Een prachtige kamer met een Kingsize en een Queensize bed, waar we slapen als roosjes.

De volgende dag ontbijten we heerlijk met toast en cereals en er zijn zelfs bagels. Daarna is het zo’n 3 uur rijden naar het Nationaal Park Yosemite. Dit park is zo mooi, zo groots, zo divers en vooral zo vol leven dat we elke 2 minuten wel willen stil staan om te kijken en foto’s te maken. Nou , we doen dit misschien niet elke 2 minuten maar wel heel vaak. We zien tegen het eind van de middag zelfs een echte zwarte beer, die daar zijn leefgebied heeft, en even daarna een stel reeën grazen heel dicht bij. Net voor het donker wordt komen we dan toch aan in het Best Western Motel in Mariposa.

De volgende dag zijn we weer vroeg op weg. Ook nu staat Yosemite op het program, want daar is zoveel te zien dat we daar meer dagen voor nodig hebben. Vandaag wordt het Hetch Hetchy, een stuwmeer helemaal in het noorden van het park. Dit stuwmeer levert de elektriciteit voor bijna heel San Fransisco en via een aquaduct voert het zijn water af naar deze stad. Van het noorden helemaal naar het zuiden, naar Wawona. Hier is te zien hoe de mensen zich hier hebben gevestigd en hoe ze leefden in vroeger tijden. Enkele oude gebouwen staan er nog uit die tijd. Ze zijn opgeknapt en fungeren nu als hotel.

Als laatste nog één ding te zien, eigenlijk twee maar Glacier point is nu nog niet toegankelijk. Jammer! Gelukkig gaat, op de laatste dag dat wij het park bezoeken, wel de Mariposa Grove road open en kunnen we tot bij de grote sequoia bomen komen. In één woord super! Zo groots, zo dik, zo oppermachtig!

Met hoofden en fototoestellen vol beelden en impressies, verlaten we het Nationaal Park Yosemite. Wat een geweldige ervaring is dit ook weer geweest. Nu nog een laatste dag en twee nachten nog te gaan en het avontuur is voorbij. Dan worden wij uitgezwaaid door onze dochter en vliegen weer naar huis. Nog één dag dus en die gaat doorgebracht worden in San Fransisco, dus …..SF here we come again…….