Puno en het Tittikakka meer
Door: Marrit
Blijf op de hoogte en volg Marrit
05 Juni 2009 | Peru, Cusco
Na een weekje bijkomen van mijn inkatrail, waarin ik mijn Spaanse lessen heb afgerond en helaas ook een beetje ziek ben geweest, was het op vrijdag tijd voor een weekendje cultuur snuiven. Een vriendinnetje van me, Jorien, en ik gingen een weekendje naar Puno en het Tittikakkameer.
Nadat ik gelukkig weer wat was opgeknapt van mijn griepje (waarschijnlijk door de uitputting) stapte ik vrijdagavond om 22.00u samen met Jorien (ook een Nederlandse meid) op de bus naar Puno. Puno ligt ongeveer 6 uur rijden van Cusco op 3850m hoogte. Puno zelf is niet zo spectaculair, maar is slechts een startpunt naar het prachtige meer dat de grens vormt tussen Peru en Bolivia, het Tittikakkameer. Het hoogste bevaarbare meer ter wereld!
Na een hobbelige rit in de bus kwamen we om 04.00u aan Puno. We hadden een 2dg tour geboekt die om 7.45u zou starten, dus we moesten ons ondertussen dus maar even vermaken op het busstation. Het centrum was nog dicht, dus wij maar met een kop thee kou kleumen tot de zon opkwam.
Om 7.45u werden we met een taxi naar de haven gebracht waar onze tour begon. Met de tour geboekt zouden we de eerste dag 2 eilanden
bezoeken, waarna we op het 2e eiland bij een lokaal Peruaans gezin zouden overnachten. De tweede dag een bezoek aan een 3e eiland en om 16.00u weer terug in Puno.
De eerste dag was echt geweldig! Buiten het feit dat het meer prachtig is (gelegen tussen de bergen met een doorsnede van 60 bij 165 km!) was het echt prachtig midden in de Peruaanse cultuur te staan. Wat een cultuur shock! :D
Het eerste eiland wat we bezochten waren de isla flotante de Uros (drijvende eilanden). Daar leven de mensen nog echt primitief in een soort rieten huisjes op een werkelijk waar drijvend stukje land. Alle mensen in traditionele kleding, vanallerlei handgemaakte dingen en er wordt geleefd van de visvangst. Na een korte uitleg over het leven daar en hoe de eilanden gemaakt worden, hadden we even tijd souveniers te kopen, een kijkje in de huisjes te nemen en met de kinderen te spelen. Vervolgens, onder het gezang van de kinderen, met een traditionele boot naar het volgende eiland.
Aangekomen op Amantani werden we opgewacht door de familie waar we die dag/nacht zouden verblijven. Jorien en ik verbleven samen met een ander Nederlands stel in een gezin met 7 kinderen. We kregen eerst lekker lunch (soep en rijst met gebakken aardappeltje) waarna we met de hele groep de top van het eiland gingen beklimmen. Ik dacht echt...nee he...weer klimmen...daar was ik niet op voorbereid :( Maar iedereen ging, dus ik kon niet achterblijven en gelukkig viel de klim wel mee. De top lag op 4100m en daar had je prachtig overzicht over het eiland en het meer. Bovendien konden we de zonsondergang zien, wat ookwel heel mooi was. :D
´s Avonds werd de avond afgesloten met een traditioneel feest. Wij werden allemaal in traditionele kleren gehesen. Vrouwen in een gekleurde rok, wit bloesje met wat tierlantijntjes erop en een soort corsetband om je middel (adem in!) en de mannen kregen een poncho en een muts op. Echt super gaaf! (zie de foto´s)
Lekker even Op Peruaanse stijl gedanst en om 22.00u weer lekker ons bedje in. Jorien en ik lagen samen op een kamer en met onze 4 lagen aan, in onze lakenzak en onder 3 dekens hadden we het iig niet koud. :D
De tweede dag was helaas iets minder spectatulair, maar dat kon ook bijna niet anders na zo´n mooie eerste dag. Na een goede en gelukkig warme nachtrust en een pannekoekje en een kopje thee als ontbijt, vertrokken we om 8.00u weer in de richting van ons laatste eiland, Taquile eiland.
Hier hebben we wat rondgelopen, wat geleerd over de traditionele klederdracht die hier vollop gedragen wordt (wat bijv aanduid of je nog vrijgezel bent of al getrouwd) en lekker vis gegeten als lunch (de vis van het eiland).
Vervolgens nog 3 uurtjes dobberen op de boot (waarbij Jorien en ik lekker op de boot in de zon zijn gaan liggen) waarna we rond 16.00u weer terug waren in Puno.
Omdat we een ontzettend leuke groep hadden, zijn we ´s avonds nog gezelllig met zn alle in een Pizzaria gaan eten, waarna Jorien en ik om 21.30u weer de bus instapte op weg terug naar Cusco.
Een zeer cultuurrijk en gezellig weekend!
Nadat ik gelukkig weer wat was opgeknapt van mijn griepje (waarschijnlijk door de uitputting) stapte ik vrijdagavond om 22.00u samen met Jorien (ook een Nederlandse meid) op de bus naar Puno. Puno ligt ongeveer 6 uur rijden van Cusco op 3850m hoogte. Puno zelf is niet zo spectaculair, maar is slechts een startpunt naar het prachtige meer dat de grens vormt tussen Peru en Bolivia, het Tittikakkameer. Het hoogste bevaarbare meer ter wereld!
Na een hobbelige rit in de bus kwamen we om 04.00u aan Puno. We hadden een 2dg tour geboekt die om 7.45u zou starten, dus we moesten ons ondertussen dus maar even vermaken op het busstation. Het centrum was nog dicht, dus wij maar met een kop thee kou kleumen tot de zon opkwam.
Om 7.45u werden we met een taxi naar de haven gebracht waar onze tour begon. Met de tour geboekt zouden we de eerste dag 2 eilanden
bezoeken, waarna we op het 2e eiland bij een lokaal Peruaans gezin zouden overnachten. De tweede dag een bezoek aan een 3e eiland en om 16.00u weer terug in Puno.
De eerste dag was echt geweldig! Buiten het feit dat het meer prachtig is (gelegen tussen de bergen met een doorsnede van 60 bij 165 km!) was het echt prachtig midden in de Peruaanse cultuur te staan. Wat een cultuur shock! :D
Het eerste eiland wat we bezochten waren de isla flotante de Uros (drijvende eilanden). Daar leven de mensen nog echt primitief in een soort rieten huisjes op een werkelijk waar drijvend stukje land. Alle mensen in traditionele kleding, vanallerlei handgemaakte dingen en er wordt geleefd van de visvangst. Na een korte uitleg over het leven daar en hoe de eilanden gemaakt worden, hadden we even tijd souveniers te kopen, een kijkje in de huisjes te nemen en met de kinderen te spelen. Vervolgens, onder het gezang van de kinderen, met een traditionele boot naar het volgende eiland.
Aangekomen op Amantani werden we opgewacht door de familie waar we die dag/nacht zouden verblijven. Jorien en ik verbleven samen met een ander Nederlands stel in een gezin met 7 kinderen. We kregen eerst lekker lunch (soep en rijst met gebakken aardappeltje) waarna we met de hele groep de top van het eiland gingen beklimmen. Ik dacht echt...nee he...weer klimmen...daar was ik niet op voorbereid :( Maar iedereen ging, dus ik kon niet achterblijven en gelukkig viel de klim wel mee. De top lag op 4100m en daar had je prachtig overzicht over het eiland en het meer. Bovendien konden we de zonsondergang zien, wat ookwel heel mooi was. :D
´s Avonds werd de avond afgesloten met een traditioneel feest. Wij werden allemaal in traditionele kleren gehesen. Vrouwen in een gekleurde rok, wit bloesje met wat tierlantijntjes erop en een soort corsetband om je middel (adem in!) en de mannen kregen een poncho en een muts op. Echt super gaaf! (zie de foto´s)
Lekker even Op Peruaanse stijl gedanst en om 22.00u weer lekker ons bedje in. Jorien en ik lagen samen op een kamer en met onze 4 lagen aan, in onze lakenzak en onder 3 dekens hadden we het iig niet koud. :D
De tweede dag was helaas iets minder spectatulair, maar dat kon ook bijna niet anders na zo´n mooie eerste dag. Na een goede en gelukkig warme nachtrust en een pannekoekje en een kopje thee als ontbijt, vertrokken we om 8.00u weer in de richting van ons laatste eiland, Taquile eiland.
Hier hebben we wat rondgelopen, wat geleerd over de traditionele klederdracht die hier vollop gedragen wordt (wat bijv aanduid of je nog vrijgezel bent of al getrouwd) en lekker vis gegeten als lunch (de vis van het eiland).
Vervolgens nog 3 uurtjes dobberen op de boot (waarbij Jorien en ik lekker op de boot in de zon zijn gaan liggen) waarna we rond 16.00u weer terug waren in Puno.
Omdat we een ontzettend leuke groep hadden, zijn we ´s avonds nog gezelllig met zn alle in een Pizzaria gaan eten, waarna Jorien en ik om 21.30u weer de bus instapte op weg terug naar Cusco.
Een zeer cultuurrijk en gezellig weekend!
-
07 Juni 2009 - 04:34
Anton Kool:
Hallo Marrit.
Wat mooi allemaal.
Geniet van de laatste weken.
Anton. -
07 Juni 2009 - 06:25
Carlijn:
Hoi Marrit!
Je maakt nog steeds echt geweldige dingen mee! Dat wordt straks echt afkicken dus geniet er nog maar heel erg van!! De foto's zijn echt prachtig en die kleren staan je heel leuk :D
xxx -
07 Juni 2009 - 08:35
Marielle:
Heej meis
Het ziet er echt geweldig uit en die kleren staan je prachtig! Ik ben benieuwd hoe je stage gaat bevallen...op naar je volgende verhaal dus!
Kus -
07 Juni 2009 - 09:17
Stefanie:
he zus, leuk om zo ook de cultuur echt van dichtbij te leren kennen. Aparte ervaring om mensen nog zo primitief (altans voor onze gewende luxe) te zien leven. Heel veel plezier straks bij t weeshuis. De kinderen vinden je vast geweldig.
Heel veel liefs en tot over 2 maanden als ik weer thuis ben. gr mij -
07 Juni 2009 - 09:26
Dieneke:
Hey marrit,
Wow, je hebt weer heel wat over de cultuur geleerd en lekker op zo'n groot mooi meer, dat lijkt me ook wel wat. Veel plezier in het weeshuis.
x -
07 Juni 2009 - 09:44
Jamie:
Hey mar,
Krijg echt tranen in m'n ogen als ik je verhaal zo lees. Wordt weer helemaal herinnerd toen ik een keer om 3.00 uur 'snachts ergens aankwam met de bus in Ecuador. Geweldig!
Die kinderen zien er zo schattig uit in hun traditionele kleding. En jij ook!;)
Ben benieuwd waar je volgende avontuur naartoe gaat!
Dikke kus en knuffel
jamie -
07 Juni 2009 - 11:41
Bianca:
Hey meissie!!
Dat ziet er allemaal weer geweldig mooi uit. Heel indrukwekkend. Je bent weer een hele ervaring rijker. En de traditionele kleren staan je goed!
Liefs -
07 Juni 2009 - 19:11
Maaik:
He meis!
Leuk verhaal weer en ontzettend mooie foto's. En wat grappig om die drijvende eilanden te zien! Knap gemaakt!
En wat ga je volgend weekend weer beleven?
Liefs Maaik -
07 Juni 2009 - 19:12
Maaik:
Oh ja... vergeet ik het nog! Van de week je kaart vanuit California binnen gekregen :D
Thanks! -
08 Juni 2009 - 19:01
Fien:
He Mar!
Klinkt super mooi, maar wat zul jij gespierde benen hebben als je terugkomt! Haha, al dat klimmen! maar wel weer helemaal bekomen?
tot snel!!
X Fien -
09 Juni 2009 - 06:16
Tanja:
Lieve Marrit,
Wat ben je aan het sporten!! Gaat het goed met je rug? Ik vind je nieuwe mode erg mooi, kom maar trendsetten hierzo :D -
09 Juni 2009 - 08:14
Tante Mien:
Heb zojuist de laatste 2 verslagen gelezen. Zeker bij het verslag van de Matchu Picchi komt het altijd blijvend verlangen daar weer eens naar terug te keren boven. Het is voor mij het meest indrukwekkende wat ik ervaren heb. De sfeer en enrgie die daar zijn zijn ongeevenaard.
Ook de tocht over het Tittikakkameer kwam me weer levendig voor de geest. Net wat aan het bekomen van dagen vreselijk hoogteziekte. De ontmoeting met de eilandbewoners en hun uiterst primitieve leefwijze drukt je met de neus op de feiten met hoe weinig je gelukkig kunt zijn. De tocht naar boven naar het dansfeest in de traditioneel kledij was ook happen naar adem. Bijzonder was het zoemende geklepper van de dansschoenen van autobanden maar och wat was de adem snel op. Leuk dat alles weer te herkennen bij wat je schrijft. Peru heeft een bijzondere plaats in mijn hart. Geniet er nog even van.
Lieve groet tante Mien. -
09 Juni 2009 - 08:36
Marieke:
He schat, het ziet er allemaal super cool uit. Wat grappig, die drijvende eilanden. Nou, veel plezier nog die laatste weekjes.
XXX -
09 Juni 2009 - 15:36
Huub:
Hoi Marrit,
wederom een gaaf verhaal wat je ons voorschoteld. Voel me intussen een aardige provinciaal bij dit soort wereldreizigersgeweld. Weet niet of het jou opvalt, maar je bent intussen erg goed geworden in het vertellen van verhalen. Beetje bijschaven en fijnslijpen, bundelen en je hebt zo een reisboek op de markt. Kun je nog wat van je reiskosten terugverdienen.
Geniet in ieder gval nog van je laatste weken daar want zoals iedereen je al laat weten loopt het langzaam aan ten einde. Ik kijk in ieder geval weer uit naar je volgende verhaal en naar het moment dat we elkaar weer ontmoeten in Nederland.
Wens je veel liefs en vooral nog erg veel reis- en peruaans cultuur-plezier.
Huub -
11 Juni 2009 - 10:16
Eva:
Hey Marrit,
Je hebt me weer helemaal jaloers gemaakt, wat een prachtige natuur hebben ze daar...
Liefs -
20 Juni 2009 - 04:14
Harry:
Een prachtig verslag,was ook in Peru (2007) is tot nu toe de mooiste reis die ik gemaakt heb.
Groeten Harry.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
